Specials

Every Tuesday at nine an "Uitkijk Special"!

These carefully curated evenings change theme every two months. Four completely different films, one overarching theme: from Sexy Cinema to Czech New Wave; nothing is too crazy during the Uitkijk Specials. Be surprised by titles you've never heard of before, and immerse yourself in the warm bath of your favorite films.

Every Sunday (9:00 PM) De Uitkijk screens a beautiful Classic. Every month we choose the most beautiful, touching or most shocking from film history to show our loyal audience. From Fritz Lang's Metropolis to Agnès Varda's Cleo 5 à 7, and from Stanley Kubrick's The Shining to Michelangelo Antonioni's La Notte, you'll see them all come by during the Sunday Classic!

NOV - DEC

ARTHOUSES

De komende twee maanden brengen we bij De Uitkijk een stilzwijgend karakter, dat vaak in de achtergrond verdwijnt, naar de voorgrond: HET HUIS. Het is het decor waartegen ons leven zich afspeelt, een noodzakelijk element in ieders bestaan, een recht, maar in ons huidige systeem geen gegeven. De specials-reeks van november en december; ARTHOUSES is dan ook een ode aan huizen en de veelzijdige rol die ze - zowel in films als in ons leven - bekleden.

Die fundamentele rol toont zich zowel in de aanwezigheid als de afwezigheid van een huis.

Umberto D. (1952) belicht de financiële worsteling van het huis. Het vertelt het verhaal van de gepensioneerde ambtenaar Umberto, die niet rond kan komen van zijn slinkende pensioen en met zijn enige metgezel, zijn hond, uit huis wordt gezet.

Panelstory or Birth of a Community (1981), is een sociale satire die de bureaucratische tekortkomingen van de Tsjechische samenleving en diens woningmarkt belicht. We volgen daarin de absurde situatie van een aantal mensen die, wanneer er geen andere huisvesting beschikbaar is, gedwongen worden - nog tijdens de bouw ervan - in te trekken in een appartementencomplex.

Zodra je de gebreken van het economische en bureaucratische systeem beu bent, kun je altijd nog gaan kraken evenals de protagonist uit 3-Iron (2004), die lege vakantiehuizen kraakt om in te overnachten en bij ieder adres kleine huishoudelijke klusjes verricht. Op een dag blijkt één inwoner toch thuis te zijn, waarna zij een bijzondere band ontwikkelen.

In de laatste twee films van deze reeks hebben de protagonisten weliswaar wel een eigen huis, maar gebruiken ze die op een unieke manier. In de klassieker The Apartment (1960) probeert een man binnen zijn bedrijf de ladder te beklimmen door zijn huis beschikbaar te stellen aan collega’s voor hun buitenechtelijke avontuurtjes. In The Man Who Sleeps (1967), daarentegen, houdt de protagonist zijn huis volledig voor zichzelf. Geplaagd door een existentieel gevoel van ennui brengt hij daar in eenzaamheid zijn dagen door.

Aan de hand van deze films brengen we de veelzijdige rol van huizen naar voren, waarbij we bovendien die veelzijdigheid terug laten komen in de serie zelf, met een breed palet aan films van verschillende genres, tijden, stijlen en talen. Er zit dus voor iedereen wel iets tussen! Alle films bevatten Engelse ondertiteling.

DEC - JAN

WINTERREEKS: You Want It Darker

Deze winter doen we het even anders bij De Uitkijk. Terwijl de dagen korter worden en de nachten langer, worden de films huiveringwekkender, luguberder en benarder. De winter is donker, net als deze films; in thematiek, kleur en stemming. Even geen zoetsappige kerstfilms met happy endings om je warm te maken. Nee, wij serveren eind december en begin januari de beste film noirs, horrors, klassiekers en cultfilms vol met ijzige landschappen, verwarring, surrealisme, melancholie en broeierige sfeer.

We beginnen timide, met de absolute klassieker Doctor Zhivago (1965). Een romantisch epos dat zich afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog, met beeldschone cinematografie en Russische winterlandschappen. Ook de geboortestad van filmmaker Guy Maddin, Winnipeg, wordt door koude en lange winters geteisterd. My Winnipeg (2007), een verwarrende mix van surreële fantasie en op waarheid gebaseerde verhalen, is een haat-liefdesverklaring aan deze eigenaardige stad.

Een andere merkwaardige stad is het fictieve bad city. Dit wetteloze spookdorpje vormt het decor van de vampier-western A Girl Walks Home Alone at Night (2014) van de Iraanse filmmaakster Ana Lily Amirpour.

Wil je het somberder en zwaarder? In Leviathan (2014), van de Russische filmmaker Zvyagintsev, volgen we hoe een arbeider uit een klein vissersdorpje aan de Barentszzee alles wat hij heeft, kwijt dreigt te raken wegens de corrupte lokale macht. In Winter Light (1963) van Ingmar Bergman zien we hoe een pastoor van een klein dorpje, overmand door twijfels, zijn geloof begint te verliezen.

Als je op extra duisternis hoopt, draaien wij twee klassieke film-noir’s: Georges Franju’s Eyes Without a Face (1960) die een mix van van gruwelijke en poëtische beelden bevat en The Night of the Hunter (1955) met een van de meest iconische schurken uit de filmgeschiedenis.

Voor wie nog meer horror verlangt, tonen wij Andrzej Zulawski’s Possession (1981), een gekmakende psychologische horror die in bloederig detail het instorten van een huwelijk onderzoekt. De baanbrekende expressionistische horrorfilm The Cabinet of Dr. Caligari (1920) van Robert Wiene is een moordmysterie die zich afspeelt in een sinistere schaduwwereld en wordt door velen zowel als de eerste horrorfilm, als de eerste kunst film gezien.

Als je behoefte hebt aan iets artistiekers en gewelddadigers, kun je naar de psychische horrorfilm Santa Sangre (1989) van cultheld Alejandro Jodorowsky waarin hij een - op zowel visueel als inhoudelijk niveau - bizarre trip creëert. De controversiële en gecensureerde film The Devils (1971) van Ken Russell over een priester met radicale overtuigingen en een rijkelijk seksleven, is een verbijsterende mengeling van erotiek, geweld en religie.

Nog meer gruwel? De Chileense animatiefilm The Wolf House (2018) is geïnspireerd door het verhaal van de Colonia Dignidad, een geïsoleerde cult-commune in Chili gesticht en beheerst door Duitste Nazi-veteranen. Dit ambachtelijke werk voelt aan als een duistere, helse koortsdroom en geeft uitdrukking aan facisme zoals dat alleen in animatie kan. Tot slot, vertonen we de legendarische Come and See (1985) van Elem Klimov. Dit anti-oorlog monument weet op confronterende, fysieke wijze het allesomvattende, vernietigende, kwaad van Nazi- en Stalinistische terreur te verbeelden.

Buiten is het koud en guur, in onze zaal alleen maar donker, dus waan je zodra het daglicht weer is gepasseerd in onze WINTERREEKS: YOU WANT IT DARKER.